Wraz ze wzrostem wartości odstępu między pokoleniami tempo doskonalenia populacji maleje. Toteż stosowanie np. selekcji następczej w hodowli bydła lub koni nie byłoby rozsądne; nie starczyłoby bowiem hodowcy życia na udoskonalenie stada pod względem kilku cech. Dlatego skuteczniejsza i godną zastosowania, szczególnie do bydła i koni, będzie jedna z metod selekcji na kilka cech równocześnie doskonalonych, itp. selekcja wg indeksu selekcyjnego. Do niedawna w hodowli bydła stosowano selekcje niezależną, ale po opracowaniu teorii indeksów selekcyjnych ta metoda selekcji traci znaczenie. Stado liczebnie małe zmusza do stosowania selekcji indywidualnej lub niezależnej, zaś w liczebnie dużym można zalecić selekcję rodzinową, o ile jest prowadzona hodowla na rodziny lub wg indeksu selekcyjnego. Szczególnie licznego stada wymaga selekcja skierowana na cechy związane z płcią, bo konieczne jest, żeby znajdowały się w nim znaczne liczby potomstwa określonej płci, a także na cechy, których ocena wymaga np. dokonywania uboju znacznej liczby potomstwa. W stadach dostatecznie licznych, w których jest możliwa hodowla na rodziny i takie rodziny już istnieją, a doskonalone cechy są nisko odziedziczanie ?najskuteczniejszą będzie selekcja rodzinową. Przy tym duża liczba rodzin zezwala na ostrzejszą selekcję i zapewnia większą efektywność. Gdy liczba rodzin jest ograniczona, wtedy duża liczebność nielicznych rodzin zapewni skuteczność tej selekcji. Selekcję rodzinową można zalecić w hodowli drobiu, trzody chlewnej, ewentualnie owiec, np. przy doskonaleniu cech związanych z rozpłodem.