Przypuszcza się, że około 350 milionów lat temu po raz pierwszy sukcesem zakończyła się próba wydostania organizmów wodnych na ląd. Organizmami, którym się to udało były zwierzęta o twardej powłoce ciała, podobne do skorpionów – bezkręgowce. Z nich następnie rozwinęły się skorupiaki i owady. Pierwsze kręgowce pojawiły się niemal w tym samym czasie w morzach. Były to ryby kopalne, które do chwili obecnej całkowicie wyginęły. Także w tym okresie pierwsze rośliny lądowe pochodzące od prostych zielonych roślin wodnych zaczęły powoli opanowywać kontynenty. Ulegały one zróżnicowaniu i coraz bardziej się rozprzestrzeniały, powodując rozpadanie skał i powstawanie gleby. U niektórych pierwotnych ryb rozwinęły się specjalne struktury wewnętrzne – pęcherze powietrzne. Służyły one głównie jako narządy ułatwiające pływanie, ponadto odgrywały rolę w magazynowaniu powietrza. Ze struktur tych rozwinęły się następnie płuca, które umożliwiły organizmom mającym ten narząd wyjście na ląd. Zwierzęta z płetwami były więc stopniowo wypierane przez zwierzęta o wykształconych kończynach. Pierwsze płazy pojawiły się prawdopodobnie około 300 milionów lat temu, a ich gwałtowny rozwój i rozprzestrzenienie nastąpiło w ciągu następnych 75 milionów lat. Na lądzie pojawiły się także owady, mchy, paprotniki i rośliny nasienne. Ewolucja prowadząca do powstania nowych form życia przebiegała stale, towarzysząc ciągle zmieniającym się warunkom środowiska. Formy zarówno stare jak i nowe, nie przystosowane do zmienionych warunków środowiska, ustępowały innym, a w końcu wygasały. W czasie olbrzymich katastrof wyginęły całe zespoły żywych organizmów. Tylko ślady nieskończenie małej części tych prastarych organizmów zostały zachowane w skałach i pokładach węgla tworzących skorupę ziemską. Współczesne pokłady węgla występujące na świecie są świadectwem istnienia przed 250-300 milionami lat gęstych szeroko rozprzestrzenionych bagnistych lasów.